Co jednak Jezus uczynił po wstąpieniu do nieba, co robi obecnie i jaki to ma wpływ na nasze życie? W Apostolskim Credo, za Biblią wyznajemy, że Jezus wstąpił do nieba i zasiadł po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego. Tę rzeczywistość odsłania przed nami proroctwo z Księgi Daniela.
I widziałem w widzeniach nocnych: Oto na obłokach niebieskich przyszedł ktoś, podobny do Syna Człowieczego; doszedł do Sędziwego i stawiono go przed nim. I dano mu władzę i chwałę, i królestwo, aby mu służyły wszystkie ludy, narody i języki, Jego władza – władzą wieczną, niezmienną, jego królestwo – niezniszczalne (Księga Daniela 7:13-14).
Jezus po dokonaniu dzieła na ziemi stanął przed Ojcem i otrzymał absolutną, powszechną władzę nad wszystkimi rzeczami. Ojciec zaprosił Go, aby zasiadł po Jego prawicy.
A tak, jeśliście wzbudzeni z Chrystusem, tego co w górze szukajcie, gdzie siedzi Chrystus po prawicy Bożej (List do Kolosan 3:1).
Lecz gdy On złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej (List do Hebrajczyków 10:12).
Główną zaś rzeczą w tym, co mówimy, jest to, że mamy takiego arcykapłana, który usiadł po prawicy tronu Majestatu w niebie (List do Hebrajczyków 8:1).
Biblia mówi również o znaczeniu tego wydarzenia, a mianowicie, że oznacza to objęcie przez Chrystusa panowania.
Rzekł Pan do mojego Pana: Siądź po mojej prawicy, aż uczynię twoim podnóżkiem twoich wrogów (Psalm 110:1).
Który wstąpił na niebiosa, siedzi na prawicy Bożej, a poddani mu są aniołowie i zwierzchności, i moce (1 List Piotra 3:22).
Zatem fakt, że Jezus zasiadł na tronie, jest oznaką Jego ukończonego dzieła na ziemi. Jezus objął panowanie jako Król królów. I co robi? Zaprowadza swoje rządy, przemieniając świat mocą Ewangelii – mocą Słowa i Ducha. On jako doskonały kapłan wstawia się za nami u Ojca.
Któż będzie potępiał? Jezus Chrystus, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który jest po prawicy Boga, Ten przecież wstawia się za nami (List do Rzymian 8:34).
Prawda o objęciu panowania przez Jezusa ma również bardzo praktyczne przełożenie na misję Kościoła. Gdyby Jezus nie odszedł do nieba, gdyby nie zasiadł po prawicy Ojca, a więc nie objął panowania, wówczas wszelkie ewangelizacje byłyby formą manipulacji lub przymusu. Lecz Jezus zasiadł na tronie, otrzymał moc i autorytet, dlatego nie musimy uciekać się do trików, podstępów, manipulacji lub socjotechnik. Możemy w autorytecie Jezusa i w mocy Ducha Świętego zwiastować Ewangelię, pozostawiając skutki naszego głoszenia Bogu. To Duch Święty przekonuje, nie my. I gdy On zechce – zrobi to skutecznie.
Naszym powołaniem jest wierne sianie, modlitwa o wzrost i spokojne udanie się do snu. Mamy wytrwale pracować, uczyć się, modlić się z wiarą, odpocząć i iść spokojnie spać.
Przed snem lubię na chwilę spojrzeć przez okno w niebo, cytując w myślach słowa z Psalmu 4:9: „Spokojnie się ułożę i zasnę, bo Ty sam, Panie, sprawiasz, że bezpiecznie mieszkam”. Po czym idę spać. Dobranoc, Panie Boże. Jezus panuje nad wszystkim, więc nie muszę się bać.