Wielu współczesnych chrześcijan jest zakłopotanych z powodu treści Księgi Jozuego, zwłaszcza z powodu takich rzeczy, jak np. wyznanie Rachab, kiedy oznajmia: „Wiem, że Pan dał wam tę ziemię, gdyż padł na nas strach przed wami i wszyscy mieszkańcy tej ziemi drżą przed wami" (Jozuego 2:9).
Albo weźmy np. twierdzenie narratora: „Gdy tedy usłyszeli wszyscy królowie amorejscy, mieszkający po tamtej stronie Jordanu na zachodzie, i wszyscy królowie kananejscy nad morzem, że Pan wysuszył wody Jordanu przed synami izraelskimi, aż się przeprawili, zwątpiło ich serce i nie mieli już odwagi wobec synów izraelskich" (5:1).
Nie chcemy, aby ludzie się nas bali, prawda?
Wczesny Kościół nie widział tego w ten sposób. Łukasz nawiązał do tych fragmentów z Księgi Jozuego, gdy zauważył, że po nagłej śmierci Ananiasza "wielki strach ogarnął wszystkich, którzy to słyszeli” (Dz 5:5).
Kiedy jesteś zagrożony, bycie przerażonym jest błogosławieństwem. W naszej sytuacji kulturowej musimy bardziej niż kiedykolwiek liczyć się z Księgą Jozuego.
Musimy zrewidować nasze eklezjologie z myślą o walczącym Kościele - Kościele podboju. Potrzebujemy strategii misji wypełnionych pamięcią o pierwszym Jeszua (Jozue) - typie i obrazie Chrystusa.
Peter Leithart jest dyrektorem Theopolis Institute. Wpis ukazał się na facebookowym fan-page'u autora.
tłum. Paweł Bartosik
