Apostoł Paweł naucza w Rzymian 2:7, że chrześcijanie powinni trwać w dobrych uczynkach:
"Tym, którzy przez trwanie w dobrym uczynku dążą do chwały i czci, i nieśmiertelności da żywot wieczny"
Z drugiej strony - Apostoł jasno naucza, że sprawiedliwy nie rodzi się w ten sposób. Nie rodzi się poprzez wykonywanie dobrych uczynków.
Do życia z Chrystusem rodzimy się dzięki Bożej łasce, która wzbudza w nas wiarę. Nasze zbawienie jest niczym nie wysłużonym darem od Boga – Ef 2:8-10.
"Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was; Boży to dar. Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili" (Efezjan 2:8-10).
Jak widać dla Ap. Pawła zbawienie przychodzi do nas przez wiarę. Jako chrześcijanie jesteśmy powołani DO dobrych uczynków, a nie PRZEZ dobre uczynki. Biblijne nauczanie nt. roli uczynków i świętości można oddać słowami: "Bądźcie święci, boście święci". Nie zaś: "Bądźcie święci, abyście byli święci". Różnica jest ogromna.
