czwartek, 22 lutego 2018

30 pytań i odpowiedzi na temat uzdrowień i daru uzdrawiania

1. Czy choroby istniały przed upadkiem?
Nie. 

2. Czy Pan Jezus przyszedł, aby nikt z wierzących nie chorował?
Tak i nie. Tak - w znaczeniu eschatologicznym. Pan Jezus przyszedł, aby usunąć grzech oraz jego skutki. Choroby są jednym z nich. Po Jego powtórnym przyjściu nie będzie chorób. Nie - w znaczeniu doczesnym. W obecnym czasie choroby dotykają również ludzi wierzących i dzieje się to za Bożą wolą i Bożym przyzwoleniem.

3. Jak rozumieć słowa z Księgi Izajasza 53.5: "Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni"?
Po pierwsze: w wymiarze eschatologicznym. Odnowiony świat - nowa ziemia i nowe niebo - to owoc dzieła Chrystusa. "otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły." (Objawienie św. Jana 21.4).
Po drugie: rany Chrystusa uleczyły nas przede wszystkim z grzechu. Poprzez wiarę w Niego otrzymujemy przebaczenie i życie wieczne, nie zaś uzdrowienie z każdej fizycznej dolegliwości.

4. Czy choroby są spowodowane grzechem? 
ogólnym sensie tak - chorób nie było przed upadkiem Adama i Ewy. Jeśli zaś chodzi o indywidualne sytuacje - choroby poszczególnych ludzi - mogą one mieć podłoże duchowe, co pokazuje przykład Koryntian, których choroba (lub śmierć) była konsekwencją grzesznej postawy przy Stole Pańskim (1 Kor 11.30). Choroba króla Jehorama była spowodowana jego odstępstwem od Boga (2 Krn 21.12-15.18). W Liście Jakuba prośba o uzdrowienie jest powiązana z wyznaniem grzechu, co wskazuje, że obie te rzeczy są niekiedy ze sobą powiązane. "Wyznawajcie tedy grzechy jedni drugim i módlcie się jedni za drugich, abyście byli uzdrowieni. Wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego". (Jk 5.16)

Jednak nie każda choroba jest rezultatem grzechu chorego, co pokazuje historia Hioba oraz wiele innych urywków Pisma Świętego. W 2 Krl 13.14 czytamy o proroku Elizeuszu, który chorował na śmiertelną chorobę, z powodu której umarł (2 Krl 13.20). O uzdrowionym ślepcu w Ewangelii Jana Pan Jezus stwierdził, że "nie zgrzeszył" (Jn 9.3). Jego choroba miała zupełnie inną przyczynę. Dlatego każdy powinien badać siebie oraz w powściągliwy sposób oceniać innych odnośnie przyczyny choroby.

5. Czy choroby są związane z działaniem szatana?
Niekiedy tak: "A czy tej córki Abrahama, którą szatan związał już od osiemnastu lat, nie należało rozwiązać od tych pęt w dniu sabatu?" (Łk 13.16)
Częściej jednak czyni to Bóg: "A po tym wszystkim nawiedził go Pan nieuleczalną chorobą jelit." (2 Krn 21.18, por. 2 Mj 15.26; Jb 1.21-22; 1 Kor 11.30).

6. Czy powinniśmy modlić się o uzdrowienie chorych?
Jak najbardziej!

7. Z nakładaniem na nich rąk? 
Również.

8. Czy chorzy powinni korzystać ze środków farmakologicznych, opieki medycznej?
Oczywiście! Kto zadaje takie pytania?!  :-)

9. Czy z tego powodu muszą czuć się winni, że porzucają ufność w Bożą moc?
Nie muszą czuć się winni. Bóg niesie uzdrowienie niekiedy w nadprzyrodzony, bezpośredni, cudowny sposób. Częściej jednak robi to poprzez inne środki: lekarzy, pielęgniarki, środki medyczne, odpowiednie leczenie. Bóg działa również za ich pośrednictwem.

10. Czy przyczyną braku uzdrowienia jest zbyt słaba wiara?
Takie założenie jest straszliwie raniące, oskarżające i niesprawiedliwe. Niszczy ono wielu szczerych chrześcijan, którzy zostali zwiedzeni przez tego typu okrutne i niebiblijne nauczanie. Zwykle brak uzdrowienia jest wynikiem Bożej suwerenności. Bóg czasami odpowiada "nie" na nasze prośby. Nie dlatego, że nas nie kocha, lecz dlatego, że nas kocha. Oczywiście powinniśmy zawsze prosić z wiarą, lecz z wiarą w Boga, a nie w moc naszej wiary.

W 1 Liście do Tymoteusza 5.23 apostoł Paweł napisał do Tymoteusza: „Samej wody już nie pij, ale używaj po trosze wina ze względu na twój żołądek i częste twoje niedomagania”. Apostoł zalecił Tymoteuszowi naturalny środek leczenia - wino, nie zaś pozytywne wyznawanie uzdrowienia lub ufność w siłę wiary, która leczy. Nie czytamy, by również choroba proroka Elizeusza była spowodowana jego grzechem lub brakiem wiary. Apostoł Paweł zostawił jednego ze swoich współpracowników chorego i nie uzdrowił go. „Erast pozostał w Koryncie, a chorego Trofima zostawiłem w Milecie” 2 Tym 4:20. Czy mężowi wiary zabrakło wiary, by uzdrowić współpracownika?  

Uzdrowienie nie zawsze jest wolą Bożą. Niekiedy Pan Bóg zsyła chorobę, żeby kogoś odwołać z tej ziemi, nawet swoje dzieci. 

11. Czy jednak Bóg nie obiecał nam odpowiedzieć na modlitwę jeśli zanosimy ją z wiarą?
Tak, jednak nie jest to jedyny warunek wysłuchanej modlitwy. Inny to np. modlitwa zgodna z Jego wolą. 

12. Co mam zrobić jeśli choruję?
Możesz zrobić kilka rzeczy:
- modlić się o zdrowie i prosić o modlitwę innych wierzących
- iść do lekarza
- brać lekarstwa, zażywać dużo witamin i ciepło ubierać
- prosić starszych zboru o odwiedziny i modlitwę zgodnie z Listem Jakuba 5.14.

13. Czy człowiek wierzący może chorować bez poczucia winy, że zawodzi Pana Boga?
Tak.

14. Czy człowiek wierzący może umrzeć na jakąś chorobę bez poczucia winy, że zawiódł Pana Boga?
Oczywiście.

15. Czy Bóg chce, aby chrześcijanin nie chorował.
Nie. Nigdzie nie ma takiego wersetu. Bóg chciał, aby Hiob, Elizeusz, Erast, Hiskiasz zachorowali. 

16. Dlaczego niekiedy Pan Bóg zsyła na nas choroby?
Z różnych przyczyn. Niekiedy są Bożymi lekcjami, wypalaniem naszego charakteru, dojrzałości i zaufania Bogu lub Bożym sposobem odwołania nas ze świata. Niekiedy Pan Bóg chce, aby na nas objawiły się wielkie dzieła Boże (Jn 9.3), niekiedy chce nas nauczyć wdzięczności za zdrowie, aby nasza wiara była dojrzalsza i wypróbowana bolesnym doświadczeniem, niekiedy chce nas nauczyć liczyć nasze dni przypominając, że w Jego rękach jest nasze życie, my zaś jesteśmy jak trawa, która przemija (Psalm 103.15). Innym razem chce nas nauczyć, że należy się ciepło ubierać  :)

17. Co mam zrobić jeśli moja wspólnota wyznaje tzw. teologię sukcesu i naucza, że wolą Bożą jest, by wierzący nigdy nie chorowali?
Zmień wspólnotę na wierną Biblii.

18. Co myśleć o spotkaniach uzdrowieniowych na stadionach lub halach?
Pan Jezus, ani nikt z Bożych ludzi w Piśmie Świętym nie robił takich rzeczy. To wchodzenie w kompetencje Pana Boga. Jeśli cokolwiek dzieje się pod wpływem słów współczesnych "uzdrowicieli" - nie ma to nic wspólnego z uzdrowieniami dokonywanymi mocą Bożą, o których naucza Pismo Święte.

19. Gdzie jest różnica?
Biblia mówi o trzech cudownych okresach w historii zbawienia: czasy Mojżesza, Eliasza i Elizeusza oraz Chrystusa i Apostołów. W każdym Bóg działał w szczególny i nadprzyrodzony sposób, włączając cudowne uzdrowienia, które były konkretne, indywidualne i zupełne. W przeciwieństwie do tego stadionowi charyzmatyczni uzdrowiciele zakładają anonimowość, ich "uzdrowienia" są chwilowe, dokonywane pod wpływem sugestii, znajomości mechanizmu tłumu, perswazji... Pan Jezus nie organizował masowych spotkań uzdrowieniowych. Uzdrowienia w Jego służbie były środkiem, a nie celem. Uwiarygadniały Jego boski autorytet. To samo miało miejsce w przypadku cudów Eliasza i Elizeusza, który jest typem Chrystusa (uwiarygadniało ich prorocki autorytet) lub Apostołów (apostolski autorytet - zob. 2 Kor 12.12).

20. Czy w waszym Kościele uzdrawiacie chorych?
Nie. Nikt z nas tego nie robi. Chorych uzdrawia Bóg. Niekiedy robi to poprzez ustanowione przez siebie narzędzia naturalne, takie jak lekarstwa i lekarzy, a niekiedy w sposób bezpośredni oraz cudowny w odpowiedzi na modlitwę - tam gdzie medycyna bezradnie rozkłada ręce.

21. Czy wierzycie w nadprzyrodzone uzdrowienia?
Oczywiście, wszak wierzymy w Boga!

22. Czy organizujecie spotkania, nabożeństwa uzdrowieniowe?
Modlimy się o chorych na każdym niedzielnym nabożeństwie, a także grupach biblijnych, podczas modlitw rodzinnych oraz indywidualnych. Osoby przychodzące do naszego Kościoła są zachęcane, by dzielić się intencjami do modlitwy, również o zdrowie. Jako pastor regularnie modlę się w tej sprawie i zachęcam do tego innych.

23. Czy wypędzacie choroby w autorytecie Jezusa?
Nie. Prosimy Boga z pokorą i wiarą o uzdrowienie. 

24. Czy Bóg odpowiada na wasze modlitwy?
Oczywiście. Jest Bogiem żywym!

25. Czy przychodząc do Was i prosząc o modlitwę - mogę liczyć na wstawiennictwo o moje zdrowie na nabożeństwie i poza nim?
Jak najbardziej.

26. Czy wierzysz w dar uzdrawiania w dzisiejszych czasach?
Wierzę w Boga, który uzdrawia jak chce i kiedy chce. Nie wierzę w "moc" uzdrowicieli, lub ich "ręce", które leczą. Ten dar dotyczył przełomowych okresów w historii zbawienia (w szczególności związany był w inauguracją Starego i Nowego Przymierza). Dotyczył proroków, apostołów, którzy założyli fundament Kościoła oraz Pana Jezusa, który jest jego kamieniem węgielnym (Ef 2.20).

27. Czy nie jest to ograniczanie Pana Boga i mocy Ducha Świętego?
Nie. To rozpoznawanie tego, co jest Jego działaniem, a co imitacją, podróbką, manipulacją, sugestią. Standardem tego rozróżnienia jest Pismo Święte, nie zaś moje lub kogokolwiek doświadczenie. 

28. Co byś powiedział osobom, które wierzą, że taki dar istnieje i Bóg uzdrawia poprzez ręce, słowa konkretnych osób?
Powiedziałbym im, by zaprosili osoby mające ów "dar uzdrawiania" tam, gdzie jest największa potrzeba - do szpitali. To idealne miejsce dla ich służby. Jednak nie znajdziemy ich tam z tego samego powodu, co wróżki nie wygrywają w totolotka.

29. Co z cudownymi przedmiotami, obrazami, miejscami uzdrowień?
Nie istnieje coś takiego.

30. A przykłady biblijne?
Owszem, Bóg nakazał Izraelitom spojrzeć na miedzianego węża w celu uzdrowienia, a zetknięcie z przepaską, chustką Pawła lub cieniem Piotra przynosiło uzdrowienie (Dz. Ap. 5.15; 19.12). Jednak Bóg nie powiedział niczego podobnego o obrazie jasnogórskim, relikwiach, rękach, cieniu lub szatach Benny Hinna lub o. Johna Bashobora.