"Z pewnością nie powinniśmy oceniać rozmiaru zbawczego dzieła Bożego na podstawie tego, co osiągnięto w tych niedojrzałych czasach, w jakich przyszło nam żyć. Piasek w klepsydrze jeszcze się nie przesypał, a przed nami są nie tylko bogactwa wieków, ale nieograniczone bogactwa obietnic Bożych. Czy to nie święci mają odziedziczyć ziemię? Czy odrodzona ziemia nie należy do nich? Czy ziemskie królestwa nie mają stać się Królestwem Bożym? Czy poznanie chwały Bożej nie ma wypełnić ziemi tak, jak morze wodami jest przepełnione? Czy nie zaświta dzień, w którym nikt nie będzie musiał mówić bliźniemu Poznaj Pana, ponieważ poznają Go wszyscy od najmniejszych do największych? Och, wznieście swój wzrok, wznieście swój wzrok, błagam was, na daleki horyzont. Niech wasze oczy nie spoczną na niczym niż niż najdalsza granica Bożej łaski. I powiedzcie, co tam widzicie. Czyż nie jest to doskonała i pełna chwały miłość Boża, która ukochała nie tylko kilku wybranych w tym świecie, ale cały świat w jego organicznej pełni; i dała swojego Syna, nie aby sądził świat, ale aby przez Niego świat był zbawiony".
B.B. Warfield, The Saviour of the World (w: Gordon J. Keddie, Kaznodzieja uciekinier)