W ostatnią ndz miałem okazję mówić kazanie o Abrahamie.
Często zapominamy, że historia Abrama to nasza historia. Historia naszego ojca wiary. Oczywiście jest od nas odległa czasowo, ale pamiętajmy, że czytamy o samych korzeniach wiary chrześcijańskiej.
Ap. Paweł w Gal. 3:7-9 pisze:
7. Z tego możecie poznać, że ci, którzy są z wiary, są synami Abrahama,
8. A Pismo, które przewidziało, że Bóg z wiary usprawiedliwia pogan, uprzednio zapowiedziało Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody.
9. Tak więc ci, którzy są ludźmi wiary, dostępują błogosławieństwa z wierzącym Abrahamem,
Błogosławieństwo dane Abrahamowi jest naszym błogosławieństwem, również my jesteśmy wypełnieniem owej obietnicy. W Chrystusie jesteśmy synami Abrahama. Nie jest to więc jakaś historia, która jest jedynie przeszłością bez powiązania z nami. Potomstwem Abrahama jest Kościół poprzez Chrystusa. Jeśli jesteśmy w Chrystusie – błogosławieństwo dane Abrahamowi jest naszym udziałem. Nie poprzez więzi krwi, pochodzenie – lecz poprzez wiarę. A wszystko to ze względu na łaskę Bożego błogosławieństwa gdyż Abraham stał się ojcem NARODÓW (nie zaś jednego narodu).
