sobota, 13 czerwca 2009

Języki, Pięćdziesiątnica i Nowe Przymierze

Aspekt języków był bardzo ważny w kontekście Pięćdziesiątnicy oraz czasu formowania nowotestamentowego kościoła i kanonu Pisma Św. Nie bez przyczyny nad głowami obecnych pojawiły się "języki jakby z ognia". Łukasz opisując to wydarzenie kładzie nacisk na kształt tego co "usiadło na każdym z nich" (co łatwo identyfikuje jako "języki"). Jednak języki nie tylko usiadły na każdym z nich. Zaczęli również mówić „innymi językami”.

O co więc tu chodzi? Dlaczego zastąpieniu Ducha na kościół towarzyszyły języki: zarówno w postaci jakby ognia, jak i mówione?

Bóg oznajmił w ten sposób kilka rzeczy:

1. Bóg dał do zrozumienia, że działanie Ducha w Nowym Przymierzu jest szerokie, dotyczy wszystkich narodów, nie zaś jedynie Żydów. My we współczesnych czasach rzadko kiedy spoglądamy na tą zmianę tak jak postrzegali ją Żydzi. Rodzimy się w wielonarodowym kościele i czymś oczywistym dla nas jest, że Bóg ma swój Lud w Polsce, w Chinach czy Austrii. Dla Żydów tamtych czasów było to coś niepojętego. "Nieczyści poganie mają udział w Duchu Św.? Należą do tego samego Ciała, Ludu co MY???" Było to dla nich zupełnym zaskoczeniem (Dz. Ap 2:5-7). Początkowo nie zgadzając się tą zmianę - judaizujący chrześcijanie chcieli pogan obrzezywać i narzucać im żydowskie zwyczaje. Bóg mówi jednak językami narodów. Królestwo jest dane również wierzącym poganom. Nie muszą stawać się Żydami. Są dołączeni do Przymierza na tych samych zasadach. Dar mówienia językami dany we wczesnym kościele wskazywał na tą niesamowitą dla Żydów zmianę. I była ona na tyle ważna, że jest to jeden z centralnych tematów całego Nowego Testamentu.

Warto tu zwrócić uwagę na związek języków z przekleństwem wieży Babel. Tam pomieszane języki oznaczały brak porozumienia, niezrozumienie, podzielenie. Języki w dniu Pięćdziesiątnicy oznaczały ZJEDNOCZENIE. Oto nawróceni poganie ze wszystkich narodów i języków są odtąd członkami Jednego ciała, jednej rodziny – Kościoła.

2. Języki były dowodem zstąpienia Ducha Św. na ziemię. My dziś otrzymując Ducha nie doświadczamy spektakularnych wydarzeń: nie błyszczą nam się oczy, nie mówimy językami, nie pojawia się aureola nad głową. Wówczas te widzialne znaki zstąpienia Ducha były konieczne ze względu na nowy okres - okres kościoła chrześcijańskiego.

Stary Testament łączył nadejście Nowego Przymierza z udzieleniem Ducha Św. w niespotykanym dotąd wymiarze (do tej pory Duch Św. udzielany tylko jednostkom i to do konkretnych zadań). Ten nowy okres w historii, który został zainaugurowany w dniu Pięćdziesiątnicy z konieczności musiał zaznaczyć się ponadnaturalnymi znakami i cudami. Tak jak ustanowieniu Starego Przymierza na górze Synaj towarzyszyły cudowne znaki, podobnie musiało być z Nowym Przymierzem w dniu Pięćdziesiątnicy.

3. Języki były znakiem przymierzowego przekleństwa nad Izraelem – Izaj 28:11-12.
Wypowiedź Izajasza należy rozpatrywać w związku z panowaniem króla Hiskiasza. Asyryjczycy dokonali inwazji na Palestynę, pokonali i zniszczyli Izrael.
Izajasz zarzuca przywódcom judzkim ich pijackie ucztowanie. Przedrzeźniali proroka i dlatego w odpowiedzi na ich kpiny wypowiada on surowe ostrzeżenie przed nadchodzącym sądem. Bóg rzeczywiście przemówi do nich przez “jąkających się i mówiących obcym językiem”. Inaczej mówiąc Żydzi nie słuchali gdy Bóg przemawiał do nich w języku hebrajskim i dlatego przemówi do nich w języku dla nich niezrozumiałym. Będzie to język asyryjskich najeźdźców z Babilonii.

Ze względu na ciągłą niewierność Judy i jej odejście od zasad przymierza Bóg sprowadzi na nią sąd sygnalizowany przez języki (5 Mj 28:49, Jer 5:15). Proroctwo to zostało wypełnione w 586 roku przed Chrystusem, gdy Babilończycy pokonali Judę. Jeszcze większa kara spadła na ten naród w 70 roku po Chrystusie, gdy Tytus, wódz rzymski zburzył Jerozolimę i pozbawił życia 1 100 000 Żydów. Dar języków w I wieku był znakiem tego sądu nad niewierzącym Izraelem (1 Kor 14:22), który odrzucił największego z proroków. Jezus powiedział: ”Oto wasz dom pusty wam zostaje” zapowiadając sąd nad narodem Izraelskim.

4. Języki (kiedy były tłumaczone) niosły ze sobą natchnione, nieomylne objawienie od Boga w czasach przed nadejściem (spisaniem) pełni objawienia jakie mamy w postaci 66 ksiąg Pisma Św.