DOBRY WSTYD
Następnie,
gdy zauważył, jak obierali pierwsze miejsca, powiedział do zaproszonych
podobieństwo, tak do nich mówiąc: Gdy cię ktoś zaprosi na wesele, nie
siadaj na pierwszym miejscu, bo czasem zjawi się ktoś znaczniejszy od ciebie, także
zaproszony, wtedy przyjdzie ten, który ciebie i tamtego zaprosił i powie
ci: Ustąp temu miejsca; i wtedy ze wstydem będziesz musiał zająć ostatnie
miejsce. A gdy będziesz zaproszony i pójdziesz, usiądź na ostatnim
miejscu, gdy zaś przyjdzie ten, który cię zaprosił, rzecze do ciebie:
Przyjacielu, usiądź wyżej! Wtedy doznasz czci wobec wszystkich
współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto
się poniża, będzie wywyższony. – Ew.
Łukasza 14.7-11
Pan
Jezus naucza, że poczucie wstydu ma nas powstrzymać przed postawą eksponowania
siebie. Nie wywyższaj się, nie wynoś się, bo możesz zostać zawstydzony.
Żyjemy
w świecie, który całkowicie ucieka od wstydu. To, co kiedyś było popełniane w
ukryciu, w tajemnicy - dziś staje się źródłem chluby. Apostoł Paweł pisze o
pewnych ludziach: „Końcem ich jest zatracenie, bogiem ich jest brzuch, a
chwałą to, co jest ich hańbą, myślą bowiem o rzeczach ziemskich”
- Flp 3.19.
Biblia
jednak naucza, że grzechowi powinien towarzyszyć wstyd, a nie poczucie chwały.
Wciąż jeszcze żyjemy w czasach, gdy wiele grzechów nie lubi publiczności i obawa przed wstydem
powstrzymuje przed ich popełnieniem. Im więcej oczu patrzy, tym większa obawa
przed grzeszeniem, przed wstydem. I dobrze. Wstyd ma charakter powstrzymujący
od grzechu. Wstyd jest błogosławionym darem. Działa jak światło na Poszukiwaczy
Ciemności z filmu „Jestem legendą”.
Czasami
mówimy: byś się wstydził! – kiedy
ktoś robi złą rzecz lub wypowiada bluźnierstwa i dobrze się z tym czuje. Wstyd
jest dobrym darem od Boga w upadłym świecie (np. Rdz 3.7). Jego zadaniem jest
ograniczenie i powstrzymanie od grzechu. W Ogrodzie Eden był on związany z nagością
i poczuciem winy.
Pismo
Święte mówi, że Jezus umarł na krzyżu, aby zawstydzić każdą grzeszną moc:
(Jezus) rozbroił nadziemskie władze i
zwierzchności, i wystawił je na pokaz, odniósłszy w nim triumf nad nimi.- Kolosan 2.15
Ale to, co
u świata głupiego, wybrał Bóg, aby zawstydzić mądrych, i to, co u świata
słabego, wybrał Bóg, aby zawstydzić to, co mocne. – 1 Koryntian 1.27
W
jaki sposób? Ratując niegodziwych mężczyzn i kobiety. Dlaczego? Aby się nikt
nie chlubił w obecności Boga:
I to, co jest niskiego rodu u świata i co
wzgardzone, wybrał Bóg, w ogóle to, co jest niczym, aby to, co jest czymś,
unicestwić, aby żaden człowiek nie chełpił się przed obliczem Bożym. –
1 Koryntian 1.29
WSTYD NA KRZYŻU
Wstyd
jest Bożym darem, którego zadaniem jest prowadzić nas do pokuty, do Boga. Jest
przejawem absolutnej i całkowitej bezradności. Bóg daje nam wstyd, abyśmy
naprawdę zrozumieli Jego łaskę - tak, aby nasza jedyna chluba była na krzyżu,
gdzie jedyny doskonały człowiek, który kiedykolwiek żył, został powieszony
nagi, by umrzeć przed tymi, którzy z niego drwili.
Jezus
był gotowy znieść hańbę naszego grzechu, aby wszyscy, którzy pokładają w Nim
swoją ufność, nie zostali pozostawieni w swojej
hańbie. Zniósł wstyd krzyża, aby stać obok ciebie i obok mnie w naszym
wstydzie. Jezus spotyka cię tam gdzie jesteś i bierze twój wstyd na siebie.
Wstyd
z powodu grzechu to Boże narzędzie upamiętania. Powinien nas prowadzić pod
krzyż, przy którym Bóg zdejmuje z nas wszelką hańbę. To jedyne miejsce, gdzie
możemy być prawdziwie uwolnieni od wstydu.
Ewangelia
zawsze zaczyna się od sądu, od złej nowiny: jesteś grzesznikiem, który popełnia
haniebne i wstydliwe rzeczy, ale Jezus przyszedł do takich grzeszników. I tam
gdzie ludzie nie chcą dłużej nieść swojego wstydu, ukrywać się z nim, gdzie wiedzą,
że nie mają nic do zaoferowania Bogu – tam Bóg uwielbia nas ratować.
Zatem
wstyd może być uwalniający. Może uwolnić nas do tego, abyśmy mogli być
zbawieni, abyśmy mogli odwrócić się od miłowania bezwstydu i udali się ramiona przebaczającego Zbawiciela.
WYWYŻSZENIE I PONIŻENIE
Każdy
kto się wywyższa będzie poniżony, a kto się poniża będzie wywyższony. Dziś te
słowa się odwraca: kto się wywyższa
będzie wywyższony, a kto się poniża będzie poniżony. To mówi „ewangelia”
współczesnej kultury i świata. Nasza kultura jest w trakcie demokratyzacji
pychy i afirmacji pychy. Pan Jezus natomiast chce zawstydzić tego typu postawę.
Nie mówi o niej: Widzę, że masz wiarę w
siebie, zająłeś pierwsze miejsce przy stole! Świetnie! Poradzisz sobie w życiu! To lekcje wielu współczesnych pedagogów,
psychologów, nauczycieli i rodziców: Nie
obawiaj się gdy gospodarz ci powie: Ustąp temu miejsca! Walcz o swoje. Nie przesiadaj
się! Niech inni widzą twoje zalety, walory, twój błysk.
Pan
Jezus mówi, że wstyd może cię uratować przed głupotą i brnięciem w dalszą
pychę, w bezbożność. Czci wobec biesiadników doświadczysz nie wtedy gdy sam po
nią chwycisz zajmując najlepsze miejsce,
ale wtedy gdy sam gospodarz cię wywyższy.
Jeśli Pan Bóg kładzie Ci na serce współuczestnictwo w naszej służbie zajrzyj również tutaj: Partner w dobrym dziele.
