Jakub mówi o Bogu, który działa poprzez pokolenia. Bóg mojego dziadka, taty jest także moim Bogiem. Abraham miał społeczność z Bogiem, Izaak również. Jakub wyznaje: Ale i mnie Bóg prowadził jak pasterz od początku życia.
To piękne świadectwo Bożego działania od najwcześniejszych chwil życia. Gdybyśmy zapytali Jakuba: Od kiedy wierzysz Bogu? - z pewnością powiedziałby, że nie pamięta dnia, gdy Mu nie ufał. Wierzący w Starym Testamencie to w większości wierzący "z rodzin chrześcijańskich" od najwcześniejszych chwil.
Widzimy jednak również nawróconych pogan jak Rachab czy Nebukadnesar, Rut, Noemi, którzy powiedzieliby, że nawrócili się w dorosłym życiu.
I te dwa rodzaje świadectw wciąż są obecne w Kościele. Nie oczekujmy, że każdy powie o nawróceniu niczym Szaweł: Nienawidziłem chrześcijan, lecz Jezus mnie nawrócił w drodze do Damaszku. Owszem, są takie świadectwa, ale nie jest to wzorzec, który powinniśmy nakładać na wszystkich. Są tacy, którzy niczym większość świętych w Biblii, wierzą od najwcześniejszych chwil i z Jakubem mogą wyznać: Bóg, który prowadził mnie jak pasterz od początku życia aż po dzień dzisiejszy.
