„A ten, który mnie posłał, jest ze mną; nie zostawił mnie samego, bo ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba” (Ew. Jana 8:29).
"Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie" (Ew. Jana 14:28).
W 1 Liście do Koryntian 15:28 czytamy: "A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich".
Uniżenie Syna nie jest czymś jednorazowym; czymś, co dokonało się raz w historii podczas Wcielenia i Jego ziemskiego życia. Chrystus uniżył się i służył, ponieważ robi to od wieczności względem Ojca.
Istnienie podobnego związku możemy zauważyć w Biblii pomiędzy Duchem Świętym i Synem. Duch nie posyła Syna. To Syn, wraz z Ojcem, posyła Ducha (Jan 15:26; 16:7.14).
Kiedy więc słyszymy pytanie przedstawicieli różnych antytrynitarnych grup: "Czy Ojciec jest większy od Syna?" - odpowiedź brzmi: tak, ale jedynie w swoim urzędzie, a nie w swojej istocie. Ojciec jest głową Syna. Mąż jest głową żony. Prezydent/król jest głową obywateli. Nie jest to pozycja bycia "bardziej" człowiekiem lub "lepszym" człowiekiem. Żona jest w równym stopniu człowiekiem, co mąż. Jednocześnie piastuje inny "urząd". Ma inną funkcję, aniżeli mąż.
Ojciec posyła Syna, ale Syn nie posyła Ojca. Ojciec i Syn posyłają Ducha, ale Duch nie posyła Ojca i Syna. Ta hierarchia Osób Trójcy Świętej jest ich wiecznym związkiem. Nie oznacza to, że Syn ma mniejszą moc, i że nie podziela w pełni wszechwiedzy, w pełni boskiej natury Ojca. Oczywiście Syn i Duch Święty posiadają wszystkie atrybuty Boga. Odwieczne osoby Trójcy są równe w swojej istocie i chwale, ale mają różne osobowości i miejsce w hierarchii. Dlatego Biblia wymieniając trzy osoby boskie robi to w nieprzypadkowej kolejności: Ojciec, Syn i Duch Święty.
