"Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe" - 2 List do Koryntian 5:17
Słowa Ap. Pawła były prawdą zarówno w czasach gdy je pisał, jak i są prawdą dzisiaj. Apostoł mówi o nowym stworzeniu w Chrystusie - ludziach złączonych z Chrystusem poprzez ufną i żywą wiarę. Tak jak cała ludzkość znajdowała się w Adamie (jej przymierzowej głowie), tak Paweł pisze o pewnej grupie ludzi będących w Chrystusie (przymierzowej głowie nowej ludzkości - kościoła).
Można zadać 3 pytania:
1. Kim są ludzie będący w Chrystusie?
2. W jaki sposób zostają wszczepieni w Chrystusa?
3. Co to znaczy być w Chrystusie?
1. Kim są ludzie będący w Chrystusie?
Z pewnością nie są to wszyscy ludzie jacykolwiek żyli bądź żyją na świecie. Paweł mówi o pewnych ludziach, którzy w Nim są. Mówi o członkach Jego Ciała, o tych, których serca zostały odnowione, a grzechy zmazane krwią Chrystusa. To ci, którzy zostali ożywieni przez Ducha Św. i Nim zapieczętowani. Ef 1:13.
2. W jaki sposób zostają wszczepieni w Chrystusa?
Poprzez wiarę, która jest Bożym darem. Czyli to sam Bóg wszczepia ich w Chrystusa. Warto zauważyć kto jest stroną aktywną w tym działaniu. Ostatecznie to nie Ty decydujesz się wierzyć Chrystusowi i dołączyć do kościoła, lecz sam Bóg łączy Cię z NIM i wszczepia w szlachetne drzewo jakim jest kościół.
"Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, będąc gałązką z dzikiego drzewa oliwnego, zostałeś na ich miejsce wszczepiony i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłuszczu oliwnego, to nie wynoś się nad gałęzie; a jeśli się chełpisz, to pamiętaj, że nie ty dźwigasz korzeń, lecz korzeń ciebie" (Rzymian 11:17-18).
3. Co oznacza być w Chrystusie?
Być w Chrystusie to być „ukrytym”, zanurzonym w Nim. Mieć nowy status, nowe imię, nowe serce, nowy umysł i nowe cele. Chodzi nie tylko o nową pozycję w przymierzu, ale i nową naturę. Człowiek będący w Chrystusie jest chroniony przez Niego i bezpieczny na wieki. Dla tych, którzy są w Chrystusie nie ma już potępienia - Rzymian 8:1. Taki człowiek jest nowym stworzeniem. Można powiedzieć, że jest zmartwychwstałym człowiekiem nad którym nie panuje druga śmierć (wieczna). Pierwsza śmierć (fizyczna) dotyka każdego. Druga śmierć nie ma władzy nad tymi, którzy są w Chrystusie. Ktoś powiedział: „Kto rodzi się dwa razy – umiera jeden raz. Kto rodzi się raz – umiera dwa raz”
Jeśli jesteś zjednoczony z Chrystusem poprzez wiarę – jesteś nowym stworzeniem. I w taki sposób spoglądaj na siebie. Grzech nad tobą nie panuje. Jesteś umarły dla grzechu. Stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. Stary człowiek umarł. Nie został osłabiony, lecz zginął. Nie ma go. Stało się to dzięki Chrystusowi, który jest początkiem nowego stworzenia. Stał się nim poprzez śmierć i powstanie do nowego życia. Ap. Paweł cytuje Psalm 2 ("Synem moim jesteś, dzisiaj Cię zrodziłem") i odnosi go do zmartwychwstania Jezusa (Dz. Ap. 13:33). Ponieważ Jezus narodził się na nowo z martwych, to wszystko inne może stać się nowym i powstać z martywch.
I owa prawda powinna być rozpatrywana nie tylko w kategoriach jednostek, ale i w kategoriach zbiorowości.
Jako jednostka jesteś nowym stworzeniem, nowym człowiekiem, uczestnikiem boskiej natury (2 Pt 1:4). Stary człowiek umarł, by mógł powstać nowy.
Nowym stworzeniem, nową ludzkością jest także kościół. Jeśli ktoś jest w Chrystusie – jest jednocześnie uczestnikiem Nowego Przymierza, członkiem Ciała Chrystusa, które jest nowym stworzeniem. Kościół jest zmartwychwstałym Izraelem, nowym Izraelem. Ludem Bożym, który powstał z martwych z Chrystusem.
Na ten temat mówi proroctwo o dolinie wyschłych kości w Ez 37:1-14. Bóg zapowiada zmartwychwstanie Izraela. To jest powodem dla którego Chrystus dziwił się, że Nikodem, nauczyciel w Izraelu, nie wiedział o czym nasz Pan mówi wypowiadając się na temat "nowego narodzenia" (Jan 3:7). Nikodem powinien był wiedzieć o czym mówił nasz Pan, ponieważ powinien był pamiętać m.in. słowa z Ksiegi Ezechiela 37.
Mówiąc jednak o nowym stworzeniu należy pamiętać, że w Starym Testamencie przyjście Mesjasza jest opisywanenie nie tylko jako odnowienie jednostek i Izraela, lecz także jako odnowienie wszechrzeczy. Mesjasz przyjdzie i uczyni wszystko nowym.
"Oto Ja stworzę nowe niebo i nową ziemię i nie będzie się wspominało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu" (Iz 65:17).
Czyli Bóg czyni nie tylko z nas nowe stworzenia i tworzy nową ludzkość, ale i odnawia cały wszechświat.
"I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są pewne i prawdziwe" (Obj. 21:5).
Wszechświat jest stopniowo odnawiany przez Boga mocą Jego Ducha i Słowa. I owo odnowienie świata zawiera w sobie odnowienie jednostek.
"Ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości.I żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego" (Kol. 1:19-20).
Poprzez dzieło Chrystusa cały kosmos jest zmieniany. Bóg jest panem kosmosu i czynienie z nas nowych stworzeń jest częścią Jego planu odnawiania całego stworzenia. Musimy więc patrzeć na odnowę naszych serc jako na część większego zamysłu Bożego ponieważ Pismo uczy, że Chrystus jest Panem Panów, dla Niego i przez Niego zostało wszystko stworzone (Kol 1:16).
Cała ziemia została skażona w Adamie. Dzieło Adama (jego grzech) miało wymiar nie tylko jednostkowy. Skutki grzechu Adama rozciągnęły się nie tylko na niego. Dotknęły nie tylko jego potomstwo, czyli całą ludzkość, ale także zwierzęta, rośliny, ziemię, przyrodę... Chrystus jako drugi Adam czyni świat nowym. Ci którzy znajdują się (poprzez wiarę) w Chrystusie są już częścią nowego stworzenia. Ci którzy są poza Chrystusem zginą wraz ze starym światem i starym stworzeniem.
Świat sprzed narodzenia Chrystusa odszedł do lamusa. Nowy świat, nowa era jest erą panowania Króla Królów. Zwana jest też w Piśmie czasami ostatecznymi w których wszystko jest stopniowo odnawiane dzięki triufmie światłości i klęsce ciemności. Chrystus "rozbroił nadziemskie władze i zwierzchności, i wystawił je na pokaz, odniósłszy w nim triumf nad nimi" (Kol 2:15).
Obraz tego mamy w historii Arki i potopu. Noe, który dał początek nowemu światu i nowej ludzkości jest typem Chrystusa, który jest Głową nowej ludzkości (Ef 5:23) i pierworodnym (daje początek) nowego stworzenia.
