Jaki ustrój państwowy wspiera Pan Bóg? Monarchię? Oligarchię? Demokrację? A może coś zupełnie innego? Kilka myśli na ten temat:
1. Starożytny Izrael w przeciągu swojej historii miał różne formy
organizacji i zarządzania: od rodu, narodu do organizacji w formę państwa. Miał okres starszych, sędziów i królów.
2. Niezależnie od formy
zarządzania – celem władzy były dwie rzeczy:
- ochrona bezpieczeństwa obywateli
- wymierzanie sprawiedliwości względem tych, którzy to bezpieczeństwo pogwałcali (Rdz 9.6).
3. Władza miała sprawować swój mandat pod Bożym autorytetem. Biblia nigdzie nie daje rządzącym autorytetu kontrolowania ekonomii, edukacji, zapewniania dobrobytu czy zakazu sprzedaży zsiadłego mleka, oscypków lub kiszonych
ogórków.
Główne powołanie władzy w obszarze poprawiania dobrobytu i warunków życia
obywateli można sprowadzić do krótkiego: pozwolić ludziom na wolne działania, wolną wymianę dóbr w ramach ustanowionego prawa (np. zakaz kradzieży) oraz egzekwować sprawiedliwe kary wobec tych, którzy to prawo łamią.
4. W centrum biblijnej uwagi jeśli chodzi o kompetencje władzy
jest sprawiedliwość. Bóg chce, aby była ona wymierzana wedle Jego
standardów, poprzez Jego przedstawicieli (władze na ziemi), nie zaś wedle
umownej opinii poszczególnych obywateli, nawet gdyby stanowili oni
większość. Państwo jest odbiorcą sprawiedliwości, nie zaś jej twórcą.
5. Nawet w czasach królów ich władza nie była absolutna. Po pierwsze: przyczyną był Bóg, który ustanawia i strąca władców z ich tronów. Po drugie: z Bożego zarządzenia istniał system kontroli i decentralizacji odpowiedzialności w państwie. Przykładowo, Bóg nakazał Mojżeszowi wybrać sędziów, aby panowali nad
tysiącem, setką, pięćdziesiątką i nad dziesiątką (Wj 18.17-22). „Tak
odciążysz siebie, a oni ponosić będą odpowiedzialność wraz z tobą”. (18.22).
Izrael był zdecentralizowany na dwanaście plemion. Każde
miasto miało własnych sędziów i nadzorców, których zadaniem były sprawiedliwe
rządy i wyroki (4 Mj 33.54; 34.13-29; 5 Mj 16.18; 17.14-20, 2 Krn 19.4-11).
Było to Bożym zarządzeniem nawet w czasach królów (5 Mj 17.14-20, 2 Krn
19.4-11).
Bóg osądził mieszkańców spod wieży Babel za ograniczenie
siebie samych do jednego politycznego ciała (Rdz 11.1-9). Zniszczył Abimelecha
za to, że stawiał siebie ponad innych starszych Sychem (Sdz 9). Osądził króla Dawida
za to, że dążył do centralizacji władzy (2 Sm 24; 1 Krn 21.1-17; 27.24;
28.2-3).
Ponieważ ludzie lubią nadużywać swojego autorytetu i ignorować
autorytet Boga ponad nimi, decentralizacja jest ochroną przed tyranią.
6. Jaki więc ustrój państwowy jest wg
Pisma Świętego najlepszy? Monarchia? Oligarchia? Demokracja? Cóż, myślę, że chrześcijańska teokracja.
