Złe słowa, złe obrazy

Drodzy rodzice, 

Nie ulega wątpliwości, że nasze nastoletnie dzieci są lub zostaną kiedyś skonfrontowane ze współczesnymi realiami, zarówno językowymi, jak i seksualnymi. Pytanie brzmi, czy są do tego przygotowywane w naszych rodzinach? Naszym - współczesnych rodziców - wyzwaniem jest to, że nastolatki są ciągle odczulane na te rzeczywistości. Dzieje się to za każdym razem, gdy oglądają filmy na Netflixie czy youtuberów. Zbyt dużo złych słów i obrazów tworzy nowe nawyki i sposób myślenia, mówienia. 

Jeśli to możliwe, oglądajmy filmy wraz z nimi. Gdy rodzice uczestniczą w jakiejkolwiek pozytywnej aktywności z nastolatkami, budują z nim więzi, szczególnie na poziomie intelektualnym. Douglas Wilson napisał: "Nie ucz dzieci jak unikać ciemności, lecz jak walczyć ze smokami". Rozmawiajmy o tym, na co patrzą i czego słuchają. Pytajmy, co o tym sądzą i w jaki sposób nanieść na oglądane treści mądrość i perspektywę Bożego Słowa. "Stała dieta rozmów z nastolatkami na temat roli czystości i piękna w życiu chrześcijańskim jest kwestią życia i śmierci" (Uri Brito). 

Nieuprzejmość rodziców wobec dzieci - C.S. Lewis

"Wiele się słyszy o nieuprzejmości młodego pokolenia. Sam należę do starego pokolenia i należałoby się spodziewać, że wezmę jego stronę, jednak muszę powiedzieć, że znacznie silniej uderza mnie nieuprzejmość rodziców wobec dzieci niż na odwrót. Komu nie zdarzyło się z zażenowaniem uczestniczyć w rodzinnym posiłku, przy którym ojciec albo matka traktowali dorosłe dzieci z despektem, który w odniesieniu do innej młodej osoby musiałby się skończyć zerwaniem znajomości? Dogmatyczne sądy wypowiadane na tematy, na których dzieci się znają, a rodzice ani trochę, bezwzględne przerywanie w pół zdania,  negowanie zdania dzieci, ośmieszanie rzeczy, które są dla nich ważne - w tym niekiedy wiary religijnej - obraźliwe wzmianki o ich znajomych, a wszystko to razem daje oczywistą odpowiedź na pytanie: "Dlaczego ich nigdy nie ma w domu? Dlaczego u obcych jest im lepiej niż u siebie?". Kto by nie wolał uprzejmości od chamstwa?

Gdyby zapytać kogoś z tych nieznośnych ludzi - oczywiście nie zawsze jest to rodzic - dlaczego tak się zachowuje, odpowiedziałby: "Och, do licha, przecież po to jest dom, żeby móc się trochę odprężyć. Nie można się zawsze zachowywać jak w kościele. Jeśli człowiek sobie nie pofolguje we własnym domu, to gdzie? Nie chcemy tu urządzać wersalu. Jesteśmy szczęśliwą rodziną, nikomu to nie przeszkadza. Wszyscy się rozumiemy".

C.S. Lewis, Cztery miłości, s.57.

Do kobiety po aborcji

Jeśli jesteś w ciąży – jesteś matką. Nosisz w swoim łonie ludzkie życie. Jeśli jesteś osobą, która dokonała aborcji, to byłaś mamą. Nie dokonałaś przerwania ciąży, tak jakby uśmiercenie własnego dziecka było przerwaniem jego nauki w szkole. Zabiłaś własne dziecko. Nazwij ten grzech po imieniu. Może zrobiłaś to z umyślnie i z premedytacją (wówczas nazwij to zabójstwem), może z niewiedzy, wskutek propagandy przedstawicieli kultury śmierci. Prawdę znasz Ty i Bóg. Przyjdź do Niego bez środków znieczulających: usprawiedliwień i wymówek. Przyjdź po przebaczenie, wolność, pokój i radość. Szczerze żałuj, wyznaj swoją winę Chrystusowi oraz przyjmij przebaczenie z Jego rąk. On nie odrzuci nikogo, kto do Niego przychodzi z autentyczną wiarą w szczerym żalu za popełnione grzechy. „Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz” (Jn 6:37). Aborcja nie jest grzechem niewybaczalnym, nie jest grzechem śmiertelnym, który skazuje człowieka na piekło lub na zawsze odsuwa od społeczności Kościoła, Komunii itd. Chrystus jest hojny w swojej łasce wobec wszystkich, którzy szczerze żałują i wyznają grzechy. 

Jeśli do tej pory jako matka próbowałaś uśpić sumienie różnymi substytutami, lekami, zaprzeczaniem, terapią – proszę, nie uciekaj od wyzwolenia, które przynosi prawda. Stawką jest twoja dusza, pokój, radość szczęście i wieczność. Istnieje prawdziwa wolność i prawdziwe uwolnienie. Ta wolność znajduje się w stanięciu twarzą w twarz z prawdą. Chrystus uwalnia nas od winy, ale i od poczucia winy. Zaufaj Jemu.

Jeśli mogę Cię w jakikolwiek sposób wesprzeć, pomóc, potrzebujesz rozmowy - napisz: bartosik7@gmail.com

Witaj w Ewangelicznym Kościele Reformowanym cz.16 - Edukacja chrześcijańska

Kościoły Wspólnoty Ewangelicznych Kościołów Reformowanych (CREC) są głęboko zaangażowane w dążenia do edukacji chrześcijańskiej. Jesteśmy przekonani, że świat należy rozumieć w wyraźnie chrześcijański sposób, a młodzi święci powinni być uczeni myślenia w tych kategoriach. Powodem, dla którego świat musi być rozumiany w chrześcijański sposób jest to, że został on stworzony przez chrześcijańskiego Boga. Poza Nim świat nie może być właściwie rozumiany. Lecz z powodu obecności grzechu w świecie na drodze do tego celu jest bardzo wiele przeszkód. Nie przychodzi to łatwo. Edukacja polega na uczeniu się jak zająć należne nam w świecie miejsce - i jest to coś zbyt ważnego, aby pozostawić naszych młodych ludzi z tym problemem samych. Uczniostwo nie zaczyna kiedy dziecko osiąga osiemnaście lat. Wiara chrześcijańska nie przypomina jednej z przejażdżek po Disneylandzie, gdzie musisz mieć określony wzrost.

Niektóre nasze kościoły są ściśle powiązane z solidnymi chrześcijańskimi szkołami, a niektóre mają więcej rodzin związanych ze społecznością edukatorów domowych. Niektóre nasze kościoły mają członków, którzy korzystają z obu form edukacji, lecz w przeważającej mierze wspólnie jesteśmy zaangażowani w potrzebę prawdziwej edukacji chrześcijańskiej. To jest zasada. Szczególna metoda, która zapewnia taką edukację zależy od decyzji rodziców, ale nasze kościoły w swoim nauczycielskim autorytecie podkreślają ogólną zasadę. Jest skutek wychowania dzieci dla Pana w dyscyplinie i karności (Ef 6:4).

Powinno być to rozumiane bardziej jako oczekiwanie kulturowe, a nie legalistyczny wymóg. Wiemy że w trudnych okolicznościach chrześcijańska edukacja jest niemożliwa (np. tam, gdzie dzieci są przydzielone do szkoły publicznej decyzją sądu w sprawie rozwodowej). Niemniej chrześcijańska edukacja jest czymś, co staramy się zapewnić wszystkim naszym dzieciom przymierza. Jeśli przykładowo czyjeś warunki finansowe sprawiają, że prywatna edukacja jest nieosiągalna, to jako kościół chcemy mieć środki na pomoc finansową poprzez fundusz diakonów.

Uważamy to za część naszego wspólnego życia. W naszych zborach, kiedy dziecko zostaje ochrzczone, członkom wspólnoty zadaje się pytanie, które ma charakter przysięgi. „Czy wy jako zbór bierzecie na siebie odpowiedzialność za pomoc tym rodzicom w chrześcijańskiej opiece nad ich dzieckiem? Jeśli tak, odpowiedzcie wspólnie Amen”. 

źródło
tłum. Paweł Bartosik

Pamięci Kochanej Mamy

Pamięci Kochanej Mamy: Ewy Bartosik (1954-2018) 

Odeszła Mama. Miała 64 lata. 

Nie chcę powiedzieć, że wraz z nią odeszła cząstka mnie. Chcę powiedzieć, że część jej, pamięć o niej i dziedzictwo jej życia pozostanie na zawsze we mnie: jej wrażliwość, jej życiowa mądrość i radość. 

Na zawsze pozostanie w w mojej pamięci jej pasja, energia, uczynność, poświęcenie. Dziękuję Bogu za jej życie, uśmiech, trud wychowania, w który włożyła całe serce, ale i smutki oraz słabości, które przypominają o ludzkiej kruchości. 

Jestem wdzięczny za każdą chwilę, którą dane nam było wspólnie przeżyć: kiedy razem się śmialiśmy, tańczyliśmy, płakaliśmy, śpiewaliśmy, chodziliśmy na spacer, rozmawialiśmy, jedliśmy przy wspólnym stole… 

Mama pięknie pisała. Kiedy rano wstawaliśmy do szkoły witał nas na stole list z ciepłym przywitaniem, przygotowane śniadanie na talerzu i zapakowane kanapki do szkoły. Mama w tym czasie odsypiała po nocnym dyżurze w szpitalu lub była w pracy. 

Była kulinarną mistrzynią. Określenie „Obiad jak u Mamy” zawsze będzie mi się kojarzyło nie tylko z sytością i smakiem potraw, lecz również sytością pod względem ciepła, które wnosiła swoją obecnością i rodzinnym aromatem, który tworzyła. 

Nauczyła mnie szacunku i wdzięczności za chleb powszedni, nauczyła pierwszych modlitw i prawd wiary. Kochała muzykę. „Przeboje Ewy B.” na kasetach magnetofonowych znała cała rodzina, a piosenkami Czerwonych Gitar, Leonarda Cohena i Shakin Stevensa Mama porywała wszystkich do śpiewu lub tańca podczas corocznych rodzinnych zjazdów. 

W ostatnich latach Mamę dotknęło wiele chorób. Ciężko je znosiła. Jej ciało nie było już tak aktywne i sprawne jak kiedyś. Mimo to wciąż kochała rodzinne spotkania, wspólne Święta i wspólne śpiewanie kolęd, podczas którego zawsze się wzruszała widząc w swoim mieszkaniu wszystkie swoje dzieci i wnuki. Ilekroć odwiedzaliśmy rodzinne strony zawsze było widać jej rękę w uporządkowanym domu, zadbanym ogrodzie i schludnej posesji. 

Na zawsze pozostanie we mnie obraz uśmiechniętej Mamy - wesołej, kochającej życie oraz ludzi osoby. Mamo, nie mówię: żegnaj. Mówię: do zobaczenia. 

Dziękuję Ci, Panie Jezu, za moją kochaną Mamę.

Mama jest obrazem Boga

Mama, która rodzi rodzi dziecko, a następnie wychowuje: pielęgnuje, karmi, przyodziewa, naucza, kocha mimo jego grzechu, dyscyplinuje, zachęca, napomina jest pięknym obrazem Boga, który czyni te rzeczy względem Swoich dzieci. 

Wszystkim Mamom życzę wytrwałości, radości, spełnienia w ich niełatwym, wyjątkowym powołaniu: naśladowaniu Boga.

Priorytet chrześcijańskiego rodzica

Uczenie własnych dzieci gry na instrumencie, języka obcego, rozwoju w sporcie, świetnie wyniki z nauce są ze wszechmiar dobrymi rzeczami. Jednak dla chrześcijańskiego rodzica na pierwszym miejscu powinno stać uczenie ich treści Pisma Świętego, posłuszeństwa Jezusowi, wiary i miłości do Boga i bliźnich oraz odpowiedniego uczestnictwa w całym nabożeństwie we wspólnocie Kościoła.

Matka w Piśmie Świętym

SŁUCHAJ NAUKI MATKI

Bojaźń Pana jest początkiem poznania; głupcy gardzą mądrością i karnością. Synu mój, słuchaj pouczenia swojego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki. - Prz 1.7-8

Zachowuj, synu mój, przykazanie swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki! - Prz 6.20

SZACUNEK I CZEŚĆ DLA MATKI

Wszak Bóg powiedział: Czcij ojca i matkę, oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech poniesie śmierć. A wy powiadacie: Ktokolwiek by rzekł ojcu lub matce: To, co się ode mnie jako pomoc należy, jest darem na ofiarę, nie musi czcić ani ojca swego, ani matki swojej; tak to unieważniliście słowo Boże przez naukę swoją. - Mt 15.4

Starszego mężczyzny nie strofuj, lecz upominaj go jak ojca, młodszych jak braci, starsze kobiety jak matki, młodsze jak siostry, z wszelką powściągliwością. - 1 Tm 5.1-2

Słuchaj swojego ojca, bo on cię zrodził, i nie gardź swoją matką, dlatego że jest staruszką. - Prz 23.22

Czcij ojca swego i matkę, to jest pierwsze przykazanie z obietnicą: Aby ci się dobrze działo i abyś długo żył na ziemi. - Ef 6.2.

OSTRZEŻENIA

Mądry syn sprawia ojcu radość, lecz syn głupi jest zmartwieniem dla matki. - Prz 10.1

Mądry syn sprawia ojcu radość, lecz człowiek głupi lekceważy swoją matkę. - Prz 15.20

Kto z ojcem źle się obchodzi i wypędza matkę, ten jest bezwstydnym i zepsutym synem. - Prz 19.26

Kto przeklina swojego ojca i swoją matkę, tego lampa z nastaniem ciemności gaśnie. - Prz 20.20

Przeklęty, kto zlekceważy swego ojca i matkę. A cały lud powie: Amen. - Prz 27.16

Kto ograbia ojca lub matkę i mówi: To nie jest grzech, jest wspólnikiem łotra. - Prz 28.24

Jest ród, który złorzeczy ojcu i nie błogosławi matce, ród we własnych oczach czysty, choć nie jest obmyty z własnego brudu; ród o oczach wyniosłych, o powiekach dumnych. - Prz 30.11

Oko, które szydzi z ojca i gardzi sędziwą matką, wydziobią kruki nad rzeką lub zjedzą orlęta. - Prz 30.17

U ciebie lekceważy się ojca i matkę, u ciebie dopuszczają się gwałtu nad obcym przybyszem, u ciebie krzywdzi się sieroty i wdowy. - Ez 22.7

TROSKA O MATKĘ

A gdy Jezus ujrzał matkę i ucznia, którego miłował, stojącego przy niej, rzekł do matki: Niewiasto, oto syn twój! Potem rzekł do ucznia: Oto matka twoja! I od owej godziny wziął ją ów uczeń do siebie. - Jn 19.26

NOWY DOM

I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i połączy się z żoną swoją, i będą ci dwoje jednym ciałem. - Mt 19.5

JEZUS NA PIERWSZYM MIEJSCU

Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien; i kto miłuje syna albo córkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien. - Mt 10.37

I każdy, kto by opuścił domy albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo dzieci, albo rolę dla imienia mego, stokroć tyle otrzyma i odziedziczy żywot wieczny. - Mt 19.29

DUCHOWE WIĘZI 

I doniesiono mu: Matka twoja i bracia twoi stoją na dworze i chcą widzieć się z tobą. On zaś odpowiedział im: Matką moją i braćmi moimi są ci, którzy słuchają Słowa Bożego i wypełniają je. Łk 8.20-21

Jeruzalem zaś, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką naszą. - Gal 4.26

Być mamą - wyjątkowe powołanie

Mama, która rodzi dziecko, nosi je na rękach, komunikuje się z nim, odżywia je, uczy, napomina, przyodziewa jest pięknym obrazem Boga, który czyni te rzeczy względem Swoich dzieci. Mama, która je zabija, odrzuca, poniża, nie koryguje, nie dyscyplinuje mówi kłamstwo o Bogu. Wszystkim mamom życzę wytrwałości w ich ciężkim, ale i pięknym powołaniu: naśladowaniu Boga.